بازفتاده برسرم، شور ونوای عسکری                  مرغ دلم کشیده پر،به سامرای عسکری

تویی امام عسکری،که جن وانس عسکرت           تویی امیروماسواهمه سپاه ولشکرت

من آن فقیرخسته دل،که رخ نهاده بر درت           به جرم روسیاهیم،مرا مرانی ازدرت

                             بگودعاکندبه ما مهدی مه لقای تو