​انگشتهای دستمان 

یکی کوچک ، یکی بزرگ

یکی بلند و یکی کوتاه

یکی قوی و یکی ضعیف 

اما هیچکدام دیگری 

را مسخره نمیکند

هیچکدام دیگری را له نمیکند

و هیچکدام برای دیگری 

تعظیم نمیکند آنها کنار هم 

یک دست میشوند و کار میکنند

گاه ما انسانها اگر از کسی بالاتر 

بودیم , لهش میکنیم و اگر از کسی 

پایینتر بودیم او را میپرستیم

شاید بخاطر همینکه یادمان باشد ، 

نه کسی بنده ماست ,

نه کسی خدای ما ، خداوند 

انگشت ها را اینگونه آفرید 

باهم باشیم و کنار هم ، 

آنگاه لذت یک دست بودن را میفهمیم.