] ‏امیرالمؤمنین در حکمت ۲۳۴ نهج البلاغه میفرمایید: 

«۲۳۴- وَ قَالَ علیه السلام خِیَارُ خِصَالِ النِّسَاءِ شِرَارُ خِصَالِ الرِّجَالِ الزَّهْوُ وَ الْجُبْنُ وَ الْبُخْلُ فَإِذَا کَانَتِ الْمَرْأَةُ مَزْهُوَّةً لَمْ تُمَکِّنْ مِنْ نَفْسِهَا وَ إِذَا کَانَتْ بَخِیلَةً حَفِظَتْ مَالَهَا وَ مَالَ بَعْلِهَا وَ إِذَا کَانَتْ جَبَانَةً فَرِقَتْ مِنْ کُلِّ شَیْ ءٍ یَعْرِضُ لَهَا» ؛  خصلت های نیک زنان، همان خصلت های بد مردان است، یعنی تکبّر، ترس و بخل. هر گاه زن متکبّر باشد خود را در اختیار بیگانه نمی گذارد و اگر بخیل باشد مال خود و همسرش را حفظ می کند و چون ترسو باشد از هر چیز مشکوک فاصله می گیرد.

*توضیح اینکه*: 

- «تکبّر و غرور»: زن باید در برابر شوهر متواضع و فروتن باشد اما در مقابل غیر شوهرش با تکبّر و غرور مشاهده شود نه رام و منقاد، تا افراد هرزه در او طمع نکنند. 

- «ترس»: زن، در مواردی باید ترسو باشد یعنی احتیاط را کاملاً رعایت کرده و هنگام احساس خطر در خانه بماند تا در دام شیادان شهوتران نیفتد. 

-«بخل»: منظور از بخل حفظ اموال است، یعنی اموال خود و شوهر را حیف و میل نکند.